Hoofdstuk 2

De laatste uurtjes zijn weer ingegaan. Opnieuw afscheid genomen van iedereen.

Ik ben nu aan het genieten van een laatste rustige avond thuis met Franky en de kindjes.
Glaasje wijn met aperitiefhapje. Straks wordt er een lekker pizzatje geleverd.

Morgen om 10u45 zit ik op het vliegtuig richting Hyderabad. Lies en Stefan zijn er nog steeds.
Ondertussen is Johan ginder ook al 2 weekjes.
Morgen zit Tom samen met mij op de vlucht. En Koen vliegt morgen ook dezelfde richting uit maar met een andere vlucht. We zullen nu dus met 6 Belgjes in Casa Colruyt verblijven (7 zelfs, want Peter is er ook nog een week).

Het is een ander vertrek dan de eerste keer. Ik weet nu waar ik naartoe ga. De appartementen zijn er, er zijn collega's ginder, ondertussen hebben we ook al 41 Colruyt India collega's. Tof.
Ik ben echt nieuwsgierig naar hoe het ondertussen geëvolueerd is en zie er naar uit om de mensen daar terug te zien.

Het afscheid hier zal echter minstens even zwaar worden als de eerste keer. We gaan terug een paar zware daagjes tegemoet. Ik kan het niet beschrijven. Ik ben echter nog steeds blij dat ik deze keuze gemaakt heb en wordt nog steeds heel goed ondersteund door mijn thuisfront.

Ik vlieg er dus terug letterlijk en figuurlijk terug in.