Ramoji Film City

Gisteren deden we een uitstapje naar Ramoji Film City, een 'attractiepark' waar Bollywood films worden opgenomen. We namen de 'exclusive guided tour' : in een min of meer aircoditioned busje werden van het ene prachtige park naar de andere filmscéne (oa de Taj Mahal, Mumbai Railway station, de Hyderabadse luchthaven, ...) meegenomen ... Hier en daar werd we ook nog getracteerd op een show.

Voor ons was de attractie eerder 'naar het over-enthousiaste publiek kijken'. Omgekeerd waren wij voor de Indiërs dan weer 'de attractie van de dag', met als topattractie 'het kleine blonde poppetje Mayke'.

Meerdere keren hebben we gisteren vrij assertief moeten reageren. Nee, je mag haar niet aanraken. Nee, je mag haar geen kus geven. Nee, je mag haar niet oppakken. Nee, je mag er geen foto van trekken ...

Dan nog werden er alle vijf minuten foto's van ons getrokken.

Toch was het gisteren een zeer leuke en ontspannende dag. We hebben mooie dingen gezien, we hebben goed gelachen. Vooral met de 'western show'. Toen we zagen dat de 'comedy show' nog op het programma stond, begrepen we het niet goed. Wij waren in de veronderstelling dat we die net gezien hadden ...

Dikke vrienden

Mayke vindt het hier heel plezant, aan aandacht heeft ze namelijk helemaal geen tekort.

Hier krijgt ze van docent Stefan haar eerste les 'OXO'.

Sajid en Javeed, onze chauffeurs, hebben ondertussen ook een plaatsje in Mayke's hartje veroverd.

En ook met kleine Adriaan, Edwin's zoontje, heeft ze al plezier gemaakt.

Met tante Veerle en tante Lies heb ik nog geen foto kunnen trekken. Een foto met die 2 is namelijk moeilijk te verkrijgen. Dat moet zeer snel en geniepig gebeuren. En dan moet ik ook nog schriftelijke goedkeuring vragen om ze te mogen publiceren.

En ikzelf ... krijg af en toe ook wat aandacht van Mayke.

Het zal maandagavond een pijnlijk afscheid worden ...

Speeltuin

Vandaag zagen we vanuit de auto in de verte een leuke speeltuin. Mayke was natuurlijk niet te houden.

We zijn echter met een teleurgesteld meisje moeten terugkeren. Kijk maar op de foto : zo goed als alles was bezet ... door mannen ... en er was er maar eentje die zijn plaats wou afstaan. Vrouwen en kinderen stonden langs de kant toe te kijken.

Krijg dat maar 'ns uitgelegd aan een kind van 7 ...

Indi-Mayke

In een kleine winkeltje in 'The Old City' vonden we deze mooie outfit voor Mayke.

Het staat haar toch, niet ?

Vriendjes maken

Het kost Mayke weinig moeite om hier nieuwe vriendinnetjes te vinden.

MaykeInIndia

Het was gisteren een lange dag ... met een mooi einde.

Om 2u15 dezenacht kwamen mijn zus Veerle en mijn dochtertje Mayke eindelijk de Hyderabadse luchthaven buitengestapt.

Even vergat ik alle drukte rond me ... Ook al was ik omsingeld door zo'n honderdtal Indiërs, kon niets me tegenhouden. Met het nodige ellenbogenwerk baande ik me een weg door de massa ... en eindelijk kon ik m'n dochtertje in de armen sluiten. Wat een gevoel.

Spannend moment

Iedereen herinnert zich waarschijnlijk wel ... 'de eerste keer aanloggen tijdens de opleiding'. Altijd een spannend moment tijdens onze opleidingen (het kost vaak bloed, zweet en tranen, vraag het maar aan de docenten). Ook vandaag was dat niet anders. Alleen : het was zelfs 'de eerste keer aanloggen vanuit Colruyt India' voor onze ontwikkelaars.

Dat het een spannend moment was, kan je zien aan het aantal mensen dat mee over hun schouders staat te kijken ..

Gezellige momenten

Diner bij kaarslicht (niet omwille van de romantiek, gewoon om dat de electriciteit regelmatig uitvalt).

En een lekkere barbecue ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... op z'n Awa's.

Eenvoud

Hier in India wordt je regelmatig herinnerd aan het feit dat veel dingen ook zonder electriciteit, batterijen, ... kunnen.

Eindelijk ...

Onze HR manager Yogi was tot op vandaag onze enige vrouwelijke Indische collega hier in Hyderabad. Vandaag kon ik nummer 2 een dikke proficiat wensen. Welkom Samra !

Speelgoed voor de sysadmins

Sinds vandaag loopt ons sysadmin team er opvallend gelukkig bij. Eindelijk mochten de dozen open en konden ze beginnen spelen ... euh ... werken met hardware.

Kantoor bijna klaar

8 weken geleden kon ik me niet inbeelden dat ons kantoor er hier nu zo zou uitzien :

Pijnlijke maandag

2 juli was één van de dagen waar ik echt naartoe heb geleefd. Vandaag startten er zowaar 18 nieuwe werknemers bij Colruyt India.
De dag begon zeer goed. Vol enthousiasme zijn we naar het werk vertrokken.

De nieuwelingen stroomden binnen en na een goeie start, stap ik zeer opgewekt het trainingslokaal buiten, vergeet dat er ondertussen al kantoormeubels staan, en stoot ik mijn kleine teen aan een paar planken, ... Ik heb dan ook bijna 8 weken in een lege ruimte rondgelopen ...

Ik voelde of hoorde het kraken en 't zag er werkelijk niet goed uit ... Een uurtje daarna heb ik dan maar wijselijk besloten om Edwin te vragen met mij naar het ziekenhuis te gaan.

En inderdaad ... op de foto is het duidelijk te zien (openklikken) ... een gebroken teen.
Pijnlijke ervaring.

Ik ben na het ziekenhuisbezoek toch nog naar kantoor teruggekeerd om onze eerste dag mee te kunnen afronden. Een zware pijnstiller was er wel voor nodig.

Pionierswerk

Zaterdag zijn we met onze emmer, vodden en kuismiddel naar kantoor getrokken. Stilaan begint de definitie van ' pionierswerk' vorm te krijgen. Je mag in ieder geval al niet vies zijn van 'een beetje stof' en 'je handen vuil maken'.
Na 8 weken stof vreten, mocht ik eindelijk samen met de anderen de handen uit de mouwen steken ... en na het poetsen konden we zo goed als van de vloer eten. Alleen ... hebben we ontdekt dat we ook hier ondertussen een huisdier hebben. We kwamen kleine uitwerpselen tegen en een stukje zilverpapier waar aan geknabbeld was.
Na het gevecht tegen de kakkerlakken wordt het nu dus een gevecht met muizen ... of zouden het ratten zijn ?