Einde hoofdstuk 2

Zo, binnen een kwartiertje vertrek ik terug richting luchthaven Hyderabad.

Ik kan niet ontkennen dat ik de laatste dagen aan het aftellen was.

Toch ga ik weer met een aantal mooie ervaringen naar huis.

Vandaag was een leuke afsluiter. Stefan en ik hebben gekookt voor onze collega's : an italian meal prepared by belgians with indian ingredients.

Al zeg ik het zelf : 't was lekker.

Sinterklaas In India ?

Ja, hij is ons niet vergeten ... dat zou je bijna denken als je dit zit staan ...

Maar nee hoor, het is ons Lies die vannacht terug aangekomen is. Na een deugddoende vakantie, is ze terug klaar voor een aantal maandjes India en ze bracht een voorraadje lekkere chocolade (o.a. boucheekes, hmmmmm ...) mee voor haar belgische en indische collega's. In haar koffer zat ook speculoos en een fles amaretto. Ik vermoed dat ze nog iets van me verwacht deze week ... Tiramisu op Ilse's wijze, misschien ?

Het was 5u voor we in ons bed lagen (Sajid zou zeggen, daar gaan ze weer : bla bla bla bla).

En ongelooflijk maar waar : vanmorgen om 10u was 't pooja in de garage van Casa Colruyt. Dat deed zeer (het lawaai is te vergelijken met die van een openluchtfuif).

Indian Wedding

Vaak hebben we het met onze Indische collega's over culturele verschillen. En natuurlijk is het huwelijk één van de gespreksonderwerpen als het daarover gaat.

Ik herinner me nog goed één van de gesprekken met Kotesh, onze finance manager, toen hij me een aantal maanden geleden vertelde dat de zoektocht naar een levenspartner voor zijn jongere broer gestart was. Ik kon het toen allemaal nog niet zo goed vatten, maar één afspraak hebben we wel gemaakt : hij zou me uitnodigen als het huwelijk zou plaats vinden. En voilà : vandaag mochten we naar de receptie van het huwelijk. Die startte met een zeer uitgebreide fotosessie : alle genodigden mochten één voor één met het gloednieuwe koppel op de foto. En daarna volgde een walking dinner.

Petra Boss

Vorige week kwam collega Petra aan. Na een aantal dagen had ze om de één of andere reden al een bijnaam : Petra Boss. Tja, als je hier de drivers verbiedt om te toeteren, dan vraag je er natuurlijk zelf om ...

Op deze korte tijd werd Petra al 'ns ziek (en ze gaf het mij door ...), werden we om 3 uur 's nachts al 'ns wakker getrommeld : we kregen nieuwe bovenburen en die vonden 3u blijkbaar een zeer goed uur voor een inwijding van hun appartement. Ze hadden dan maar een ganse fanfare meegebracht. Ook MII Petra bestaat ondertussen al op de WII, insiders begrijpen wel wat ik bedoel.

Van het mooie weer hier nu, kan je alleen maar goedgezind rondlopen. Als het in België vriest en wij kunnen hier een verfrissende plons nemen in het openluchtzwembad, dan lachen we toch wel een keer, sorry daarvoor.

Op het filmpje hieronder kan je de lawaaierige pooja om 3u 's nachts zien. De kwaliteit van het filmpje is niet zo goed, maar het gaat 'm vooral om het helse lawaai.

Rondreis Incredible India

2 november was één van de data waar ik tijdens dit verblijf in India naar uitgekeken heb. Franky kwam die dag in Hyderabad aan.

Ondertussen heb ik er 5 maanden in Hyderabad opzitten. Tijd om samen een paar andere stukjes van India te verkennen.

Op 5 november zijn we vertrokken richting Delhi. Onze chauffeur voor de volgende 5 dagen stond ons aan de luchthaven op te wachten. In Delhi zijn we 2 dagen gebleven.
Op 7 november zijn we richting Agra gereden, een rit van ongeveer 4 uur.
De volgende dag zijn we richting Jaipur vertrokken, opnieuw een rit van ongeveer 6 uur.
En op 10 november zijn we naar Goa gevlogen, waar we 3 dagen gebleven zijn.

India blijft een land van contrasten : rijk en arm, veel mooie en minder mooie dingen, veel vriendelijke mensen maar ook veel mensen die iets van je willen.

Het was een mooie ervaring. De volgende dagen geef ik een meer gedetailleerd verslag van de 4 delen van onze reis.

Hier volgt al een voorsmaakje


Voor de ingang van de Taj Mahal in Agra



Taj Mahal op de achtergrond










Amber Fort in Jaipur




Goa

Info Infoco & Autonomie

Donderdagnamiddag gaf Philip de 'Info Infoco' en 'Autonomie' presentatie.

Onze collega's mochten daarna nog in groep een aantal voorbeelden van 'autonomie' uitwerken. En het resultaat van het groepswerk mocht naar voor gebracht worden door 1 van de groepsleden.

Het was duidelijk : de autonomie-boodschap is overgekomen.

Gelukkige verjaardag, Stefan

Voor Stefan z'n verjaardag trakteerden we hem op een lekkere chocolade 'birthday cake'. En zoals je kan zien op de foto, beginnen we hier ook de Indische gewoontes te volgen ...

Gastvrijheid

Wat me van India altijd zal bijblijven, is de gastvrijheid en het familiale leven. Mensen die het met veel minder middelen moeten doen dan wij, ontvangen ons met open armen in hun huis. In een huisje van een paar vierkante meters wonen ganse families (vader, moeder, broers, zussen, nonkels, tantes, kinderen, ...).

Onze chaufeurs lieten onze vorige week hun wereld zien. Het was echt de moeite waard.

Op bezoek Bij Samyal (met de lichtblauwe jas)

Op bezoek bij Sajid

Bij Husein

Bij Javeed

Lies en kindjes

Diegenen die Liesbet kennen, weten dat ze een groot hart heeft voor kleine kindjes.
Een tijdje geleden kocht ze een voorraad mini-riksha's aan (aan de laagste prijs!).

En kijk, vandaag zaten er voor ons appartement twee kleine kindjes te spelen met welgeteld 2 legoblokjes en een klein helikoptertje. Het waren kindjes van de arbeiders die onze straat aan het oplappen zijn nu het regenseizoen achter de rug is.

De kindjes hadden schrik van ons (rare white faces). Maar het deed deugd om later van op ons terras te zien hoe ze genoten van die 2 kleine speelgoedjes die Liesbet hen gaf.

Party

Na de 'cultural awareness boost' van vrijdagnamiddag is iedereen samen vertrokken richting 'colruyt india party'.

Zowel de 'cultural awareness boost' met rondetafelgesprekken als onze party was echt een succes.

Een personeelsfeest krijgt hier een andere invulling dan in België, maar er is minstens evenveel ambiance. Het is zelfs bijna niet met woorden te beschrijven.

De avond werd ingezet door collega's Ashish en Krishna. Net professionele presentators.

Een aantal van onze collega's hadden een quiz in mekaar gestoken. We werden daarvoor in teams verdeeld. En je mag gerust zijn, iedereen gaat hier voor de overwinning.

Er wordt veel gezongen, gedanst.

Op het gebied van entertainen hebben onze collega's hier zeker een paar streepjes voor op ons. Ik werd er in ieder geval stil van.

Na de quiz hebben we lekker gegeten. Dan was het tijd om te dansen. Welgeteld 45 minuten, want om 10u werden de deuren als gesloten. Maar het waren wel 45 kwaliteitsminuten.

BelgenInIndia

Ganesh

De laatste dagen heerst er een gezellige drukte in de straten. Ganesh wordt gevierd. In iedere straat vind je dus een versierd Ganesh beeld. Het lijkt een strijd om de mooiste en grootste Ganesh, het meeste tromgeroffel en gedans.

En daar moesten we in onze straat natuurlijk bij zijn. Onze aanwezigheid werd enorm geapprecieerd ... en dus deden we spontaan mee met de festiviteiten ...

Een echt kantoor

De eerste, moeilijke dagen zijn terug achter de rug.

Moelijke maar ook leuke dagen.

Collega's Peter en Liesbet, chauffeurs Samyal en Sajid stonden zaterdagnacht Tom en mezelf aan de luchthaven ongeduldig op te wachten.
Zondagmorgen werd ik nog 'ns hartelijk verwelkomd door Stefan en Johan.
Koen kwam later op de dag ook nog 'ns binnenvallen.

Er hangt nu een bordje 'VOLZET' op de deur van Casa Colruyt.

En maandagmorgen nog 'ns enthousiaste 'goodmorning' van de 41 collega's die we hier ondertussen hebben.
Onze PL1'ers zijn aan hun eerste projecten begonnen, de javanieten zitten nog in volle opleiding, de sysadmins hebben ook al mooi werk geleverd, ...

Verdorie, het is een echt kantoor geworden !

Hoofdstuk 2

De laatste uurtjes zijn weer ingegaan. Opnieuw afscheid genomen van iedereen.

Ik ben nu aan het genieten van een laatste rustige avond thuis met Franky en de kindjes.
Glaasje wijn met aperitiefhapje. Straks wordt er een lekker pizzatje geleverd.

Morgen om 10u45 zit ik op het vliegtuig richting Hyderabad. Lies en Stefan zijn er nog steeds.
Ondertussen is Johan ginder ook al 2 weekjes.
Morgen zit Tom samen met mij op de vlucht. En Koen vliegt morgen ook dezelfde richting uit maar met een andere vlucht. We zullen nu dus met 6 Belgjes in Casa Colruyt verblijven (7 zelfs, want Peter is er ook nog een week).

Het is een ander vertrek dan de eerste keer. Ik weet nu waar ik naartoe ga. De appartementen zijn er, er zijn collega's ginder, ondertussen hebben we ook al 41 Colruyt India collega's. Tof.
Ik ben echt nieuwsgierig naar hoe het ondertussen geëvolueerd is en zie er naar uit om de mensen daar terug te zien.

Het afscheid hier zal echter minstens even zwaar worden als de eerste keer. We gaan terug een paar zware daagjes tegemoet. Ik kan het niet beschrijven. Ik ben echter nog steeds blij dat ik deze keuze gemaakt heb en wordt nog steeds heel goed ondersteund door mijn thuisfront.

Ik vlieg er dus terug letterlijk en figuurlijk terug in.

Wauw effect

Ik ben nu een paar uurtjes thuis.

Een echt wauw-effect, ik kan het niet anders omschrijven.

Wauw, wat heb ik prachtige kindjes.
Wauw, wat heb ik een schat van een echtgenoot.
Wauw, wat een lieve familie.
Wauw, wat een mooi huis.
Wauw, wat is België een mooi land en Gooik echt een mooi en rustig dorp.

WAUW !

Einde hoofdstuk 1

Voilà, de eerste 3 maanden zitten erop.

Wauw, t was een serieuse ervaring. Veel mooie momenten, ook af en toe 'ns een dipje, ...

Nu ben ik de uren aan het aftellen. Ik zie er echt naar uit om morgen voet te zetten op Belgische grond en Franky, onze kindjes, m'n familie, vrienden, belgische collega's, ... terug te zien.

Ik zal het hier ook missen : de stad, het kantoor, maar vooral de mensen, ...

Liesbet, Tom, Stefan, ... collega's en medebewoners van Casa Colruyt : een lach (met de vele absurde situaties) en een traan

Edwin, Awa en familie : begeleiders bij het ontdekken van Hyderabad

Collega's Colruyt India : tof om deel uit te maken van deze groep

Joseph : onze securityguard die altijd klaarstaat voor ons

Sajid, Javeed en Samyal : onze drivers door weer en wind. Carmagedon is er niks tegen.

...

Nog een leuke afsluiter :

op de foto zie je een affiche die op veel plaatsen in de stad hangt. Iedere keer dat we zo'n affiche tegenkomen begint Sajid hard te lachen.

Daar zijn ze weer, zegt hij dan : Tom (de grote), Liesbet (met het zwembandje), Stefan (met het eendje en Ilse (op de stoel).

Zie je de gelijkenis ?

Ramoji Film City

Gisteren deden we een uitstapje naar Ramoji Film City, een 'attractiepark' waar Bollywood films worden opgenomen. We namen de 'exclusive guided tour' : in een min of meer aircoditioned busje werden van het ene prachtige park naar de andere filmscéne (oa de Taj Mahal, Mumbai Railway station, de Hyderabadse luchthaven, ...) meegenomen ... Hier en daar werd we ook nog getracteerd op een show.

Voor ons was de attractie eerder 'naar het over-enthousiaste publiek kijken'. Omgekeerd waren wij voor de Indiërs dan weer 'de attractie van de dag', met als topattractie 'het kleine blonde poppetje Mayke'.

Meerdere keren hebben we gisteren vrij assertief moeten reageren. Nee, je mag haar niet aanraken. Nee, je mag haar geen kus geven. Nee, je mag haar niet oppakken. Nee, je mag er geen foto van trekken ...

Dan nog werden er alle vijf minuten foto's van ons getrokken.

Toch was het gisteren een zeer leuke en ontspannende dag. We hebben mooie dingen gezien, we hebben goed gelachen. Vooral met de 'western show'. Toen we zagen dat de 'comedy show' nog op het programma stond, begrepen we het niet goed. Wij waren in de veronderstelling dat we die net gezien hadden ...

Dikke vrienden

Mayke vindt het hier heel plezant, aan aandacht heeft ze namelijk helemaal geen tekort.

Hier krijgt ze van docent Stefan haar eerste les 'OXO'.

Sajid en Javeed, onze chauffeurs, hebben ondertussen ook een plaatsje in Mayke's hartje veroverd.

En ook met kleine Adriaan, Edwin's zoontje, heeft ze al plezier gemaakt.

Met tante Veerle en tante Lies heb ik nog geen foto kunnen trekken. Een foto met die 2 is namelijk moeilijk te verkrijgen. Dat moet zeer snel en geniepig gebeuren. En dan moet ik ook nog schriftelijke goedkeuring vragen om ze te mogen publiceren.

En ikzelf ... krijg af en toe ook wat aandacht van Mayke.

Het zal maandagavond een pijnlijk afscheid worden ...

Speeltuin

Vandaag zagen we vanuit de auto in de verte een leuke speeltuin. Mayke was natuurlijk niet te houden.

We zijn echter met een teleurgesteld meisje moeten terugkeren. Kijk maar op de foto : zo goed als alles was bezet ... door mannen ... en er was er maar eentje die zijn plaats wou afstaan. Vrouwen en kinderen stonden langs de kant toe te kijken.

Krijg dat maar 'ns uitgelegd aan een kind van 7 ...

Indi-Mayke

In een kleine winkeltje in 'The Old City' vonden we deze mooie outfit voor Mayke.

Het staat haar toch, niet ?

Vriendjes maken

Het kost Mayke weinig moeite om hier nieuwe vriendinnetjes te vinden.

MaykeInIndia

Het was gisteren een lange dag ... met een mooi einde.

Om 2u15 dezenacht kwamen mijn zus Veerle en mijn dochtertje Mayke eindelijk de Hyderabadse luchthaven buitengestapt.

Even vergat ik alle drukte rond me ... Ook al was ik omsingeld door zo'n honderdtal Indiërs, kon niets me tegenhouden. Met het nodige ellenbogenwerk baande ik me een weg door de massa ... en eindelijk kon ik m'n dochtertje in de armen sluiten. Wat een gevoel.

Spannend moment

Iedereen herinnert zich waarschijnlijk wel ... 'de eerste keer aanloggen tijdens de opleiding'. Altijd een spannend moment tijdens onze opleidingen (het kost vaak bloed, zweet en tranen, vraag het maar aan de docenten). Ook vandaag was dat niet anders. Alleen : het was zelfs 'de eerste keer aanloggen vanuit Colruyt India' voor onze ontwikkelaars.

Dat het een spannend moment was, kan je zien aan het aantal mensen dat mee over hun schouders staat te kijken ..